" Σε παγκόσμια κλίμακα το μεν κεφάλαιο ήταν πλέον πιο συγκεντρωμένο και αρπακτικό από ποτέ η δε εργατική τάξη είχε αυξηθεί σε μέγεθος. Είχε αρχίσει να διαφαίνεται το ενδεχόμενο ενός μέλλοντος στο οποίο οι μεγιστάνες του πλούτου θα έβρισκαν καταφύγιο στις οπλισμένες και οχυρωμένες κοινότητες τους ενώ το ένα περίπου δισεκατομμύριο υπόλοιποι Δυτικοί θα κατοικούσαν σε δυσώδεις παραγκουπόλεις περικυκλωμένοι από ειδικούς φρουρούς και συρματοπλέγματα.Υπό εκείνες τις συνθήκες το να ισχυρίζεται κανείς ότι ο Μαρξισμός είχε ξοφλήσει ισοδυναμούσε με το να ισχυρίζεται ότι η πυροσβεστική υπηρεσία αποτελούσε ξεπερασμένη ιδέα επειδή οι εμπρηστές είχαν γίνει πιο πανούργοι και πιο πολυμήχανοι από ποτέ.
Οι ανισότητες πλούτου στη δική μας εποχή έχουν βαθύνει δραματικά. Σήμερα το εισόδημα ενός και μόνο Μεξικάνου δισεκατομμυριούχου ισοδυναμεί με τις αποδοχές των φτωχότερων δεκαεπτά εκατομμυρίων συμπατριωτών του. Ο καπιταλισμός δημιούργησε ασύγκριτη ευμάρεια σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ιστορική περίοδο όμως το κόστος - η καταδίκη δισεκατομμυρίων ανθρώπων στην σχεδόν απόλυτη φτώχεια- ήταν αστρονομικό. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα το 2001 2,74 δισεκατομμυρια άνθρωποι ζούσαν με λιγότερα απο δυο δολάρια τη μέρα.(...) Οι δεξιοί που παραδέχονται ότι θα υπάρχουν πάντα κολοσσιαίες αδικίες στο σύστημα και ότι πρόκειται μεν για μια σκληρή πραγματικότητα αλλά οι εναλλακτικές δυνατότητες είναι ακόμα χειρότερες είναι τουλάχιστον παρά την αδιαντροπιά τους πιο έντιμοι από εκείνους που κηρύττουν ότι εντέλει όλα θα διορθωθούν. Αν απλά συνέβαινε να υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί όπως υπάρχουν μαύροι και λευκοί τότε θα μπορούσε κάλλιστα τα πλεονεκτήματα των ευπόρων να επεκταθούν εν καιρω στους μη προνομιούχους.Αλλά το να επισημαίνει κανείς ότι απλά συμβαίνει κάποιοι άνθρωποι να στερούνται τα πάντα και άλλοι να ευημερούν είναι σαν να επισημαίνει ότι ο κόσμος απλά περιλαμβάνει και αστυνομικούς και εγκληματίες. Όντως ισχύει το τελευταίο έτσι όμως συσκοτίζεται η αλήθεια ότι οι αστυνομικοί υπάρχουν επειδή υπάρχουν εγκληματιες..."
Terry Eagleton